Jak obiecałam, chciałam Wam dzisiaj przybliżyć kilka cech charakteru, którymi według mnie powinien odznaczać się dietetyk. Oczywiście jest to moja opinia, z którą możecie się nie zgadzać, jednak uważam, że wiele z poniższych cech ułatwi Wam pracę ;)
Zainteresowanych serdecznie zapraszam.
.JPG)
Zacznijmy może od studiów. Bardzo często dostaję od Was pytania co wybrać- uczelnię medyczną czy przyrodnicza/rolniczą. Dlatego dziś postanowiłam odpowiedzieć na nie jeszcze raz :)
Według mnie Wasz wybór powinien być poparty chęcią późniejszej specjalizacji i miejsca pracy. Na uczelniach przyrodniczych oprócz przedmiotów podstawowych znajdują się przedmioty związane z profilem uczelni np. przedmioty związane z hodowlą ekologiczną, dystrybucją żywności, przetwórstwem żywności oraz takie związane z rynkiem i marketingiem produktami żywnościowymi. Oprócz tego znajdują się jak pisałam przedmioty kierunkowe, stricte żywieniowe tj. żywienie osób starszych, dietetyka pediatryczna, edukacja żywieniowa oraz te, których wszyscy się obawiają, czyli chemia ogólna, chemia żywności, biochemia, mikrobiologia, parazytologia, toksykologia itd..
Z kolei na uczelniach medycznych oprócz przedmiotów kierunkowych znajdziecie np. socjologię medycyny, historię medycyny, organizację pracy w instytucjach medycznych itp.. Na uczelni medycznej wiele przedmiotów żywieniowych rozbite jest ze względu na konkretne jednostki chorobowe tzn. np. żywienie w chorobach układu krążenia, chorobach jamy ustnej, chorobach nerek itp., które realizowane są z reguły przez konkretne kliniki.
Dlatego moim zdaniem warto zastanowić się, gdzie chcielibyście pracować po ukończeniu studiów oraz tym, co Was bardziej interesuje. Mi bardziej pasowała dietetyka kliniczna dlatego uczelnia medyczna.
Przejdźmy teraz do sylwetki kandydata.
Sylwetka kandydata- moim okiem
Płeć: moim zdaniem zawód dietetyka swobodnie mogą wykonywać kobiety i mężczyźni, nie ma tutaj płci bardziej uprzywilejowanej. Kiedyś zawód dietetyka kojarzył się bardziej z pracą na kuchni i rozwożeniem posiłków, dlatego mam wrażenie, że wykonywały go głównie kobiety. Nieco później zawód ten kojarzył się jedynie z odchudzaniem, najlepiej celebrytów i ludzi z okładek kolorowych pism, przez co mam wrażenie, że nadal mało mężczyzn chciało wykonywać ten zawód. Obecnie w czasach, gdzie o dietetyce, właściwym odżywianiu, łączeniu sportu z odżywianiem mówi się dużo więcej to na studia dietetyczne rekrutują się coraz częściej mężczyźni, choć mam wrażenie, że jest ich nadal zbyt mało. Moim zdaniem nie jest to wcale kobiecy zawód : )
Z ciekawości zadałam sobie trochę trudu i policzyłam ilu mężczyzn-dietetyków znajduje się w jednej z wirtualnych grup zrzeszających specjalistów z tej branży, no i wyszło mi, że jedynie 2% stanowi płeć męska [grupa ponad 800 osób].
Wytypowane przeze mnie cechy charakteru [kolejność przypadkowa]:
1. Komunikatywność - bardzo ważna cecha. Klienci/Pacjenci są różni, jedni otwarci i swobodnie mówiący o sobie, swoich problemach, drudzy zamknięci, odpowiadający na pytania otwarte jednym słowem. Dietetyk powinien być osobą komunikatywną, potrafiącą dotrzeć do pacjenta, dostosowywać rodzaj rozmowy i dobieranych słów do wieku pacjenta. Powinien potrafić rozmawiać swobodnie, nie bać się ludzi i potrafić umieć rozładowywać napiętą atmosferę (wskazywanie komuś błędów jakie popełnia, nie zawsze spotyka się ze zrozumieniem, zdarza się, że pacjenci/klienci przyjmują postawę obronną i nastawiają się na atak a w takiej atmosferze na pewno nie zbudujemy silnej relacji).
2. Umiejętność słuchania - to kolejna z ważnych umiejętności. Musimy nauczyć się słuchać drugiego człowieka i wyłapywać z rozmowy informacje, które nas interesują. Powinniśmy nauczyć się kierować rozmową- moderować ją. Ludzie będą przychodzić do Was z problemami, które utrudniają im normalne funkcjonowanie w społeczeństwie, sprawiają przykrość. Musimy umieć słuchać i rozumieć. Zrozumienie drugiego człowieka pomoże nam w ustaleniu późniejszego planu działania.
3. Cierpliwość - to kolejna z ważnych cech. Dietetyk właściwie od samego początku zaczyna budować relacje z pacjentem, ingerując niezmiernie często w jego sferę emocjonalną. Często proces "otwierania" pacjenta jest pracochłonny, dodatkowo pacjenci nie zawsze od samego początku stosują się do zaleceń, więc na efekt naszych działań trzeba trochę poczekać i cały czas spokojnie przekazywać wiedzę.
4. Umiejętność egzekwowania wyznaczonych celów oraz konsekwencja - dietetyk powinien mieć miłe usposobienie, być pomocny i stwarzać miłą atmosferę do wspólnej pracy, ale jednocześnie powinien potrafić egzekwować postanowienia ustalonego planu działania, bo bez tego trudno będzie osiągnąć wymarzony cel.
5. Dyscyplina i dobra organizacja pracy - ten punkt nie tyczy się tylko umiejętności zdyscyplinowania pacjentów, ale również samego siebie. Praca dietetyka oprócz indywidualnych spotkań z pacjentami to również godziny układania jadłospisów i przygotowywania zaleceń, co jest pracochłonne i wymaga samodyscypliny.
6. Optymizm, ale też realizm - warto być optymistą, bo moim zdaniem życie jest bardziej kolorowe, mamy więcej odwagi do podejmowania wyzwań, ale też łatwiej oswoić nam się z porażkami. Optymizm moim zdaniem ułatwia życie, jednak dietetyk powinien być również realistą. Zarażać swoich pacjentów optymistycznym spojrzeniem na świat i zdrowe odżywianie, ale również stawiać realne cele swoim pacjentom.
7. Szczerość - ten punkt łączy się z poprzednim. Dietetyk powinien być miłą i ciepłą osobą, ale nie powinien za wszelką cenę starać się wyszukiwać eufemizmów, by zobrazować sytuacje swojego pacjenta. Głównym celem naszej pracy nie jest tylko zrozumienie i podniesienie na duchu, ale ułożenie planu dietetycznego, ustalenie zaleceń żywieniowych, edukacja żywieniowa i osiągnięcie wyznaczonego celu.
8. Chęć ciągłego zdobywania wiedzy - dietetyka to dziedzina nauki, która cały czas się rozwija. Co chwilę coś się zmienia. Zmieniają się normy, zalecenia, stan wiedzy. Dietetyk powinien wykazywać ciągłą chęć podnoszenia swoich kwalifikacji i bycia "na bieżąco".
9. Umiejętność przekazywania wiedzy - nawet najlepiej wykształcony specjalista, który nie potrafi jasno i klarownie wyjaśnić swojemu pacjentowi jak ma postępować na pewno mu nie pomoże. Często, przesiąkając dietetycznym światem zapominamy, że nasi pacjenci nie mają z nim takiej styczności jak my. Używamy zbyt trudnych słów, przekazujemy zbyt trudne treści i dziwimy się, że nasi pacjenci nie trzymają się zaleceń...
10. Umiejętność współpracy - bardzo cenna umiejętność. Dietetyk bardzo często staje przed koniecznością współpracowania z innym specjalistą -psychiatrą, fizjoterapeutą i lekarzami różnych specjalności. Dlatego uważam, że umiejętność współpracy jest bardzo przydatna i z korzyścią dla naszych pacjentów. Poza tym podczas indywidualnej pracy z pacjentem dobra współpraca jest równie ważna i decyduje o powodzeniu naszych działań.
To cechy charakteru i umiejętności, które teraz przyszły mi do głowy. Pewnie o czymś ważnym zapomniałam, dlatego będę wdzięczna za uzupełnienie mojej wypowiedzi w komentarzach : )
Pozdrawiam Was,
Beata
